Saturday, November 14, 2009

38 - උරණ වූ තිසර නදිය

පෙර මෙන් කවි පද බැඳුමට රිසි ලෙස ට
ගොර තර අද ලොවෙහි ඉඩ කඩ නොමැත ම ට
මර හඬ නැගෙයි කම්මල් දහසින් අව ට
සරණක් සොයා ආවෙමි මේ ගං තෙර ට

(විමල් දිසානායක, කල්ප විනාසය කාව්‍ය සංග‍්‍රහයෙනි)

නැත මේ නදී නිල් දිය අද පාවෙන්නේ
බොර වී වතුර ඇදටයි පහළට යන්නේ
කළු සුදු වුවත් ගඟකින් දිය බැස යන්නේ
කිම මා මෙලෙස මේ ගංතෙර වැළපෙන්නේ

සුදු තිසරුන් පවා මේ තෙර කළුවන්නේ
ගඟ දිය උඩින් නැහැ පාරු ද පාවෙන්නේ
මේ ගංතෙරින් නැත සී පද මතු වන්නේ
කිම අද මෙලෙස මේ ගංතෙර වැළපෙන්නේ

නැත මේ ගෙඟ් නිල් දිය අද පාවෙන්නේ
කළු සුදු වෙලා මෙහි වතුර ද සැඟ වෙන්නේ
මේ ගං දියේ නැත මාළු ද පීනන්නේ
කිම මා මෙලෙස මේ ගංතෙර වැළපෙන්නේ

ගඟකට වතුර එන්නේ සුදු අහසින් ද
මේ ගං දියේ බොර වතුරත් සුදු වී ද
මාළුන් ගෙඟ් පීනන්නේ සැඟ වී ද
මා ගෙතු කවිත් මේ ගංතෙර සැඟවේ ද

Sunday, November 8, 2009

37 - ගමේ පොළ මතක් වී

ඇල්බනියෙ පොළ දුටිමි
වේ ය සත්තාව එය!
එහෙත් අද මහළු වෙන
මනසෙ ඇඳි
කාලයට මැකී යන
මතක දිය බිඳු අතර
රැුඳුණු සිතුවමක් වෙයි
පොළට ගිය ගමන් ගැන

කුඩා කල සිත බැඳුණු
වල් අඹ ද, ඇඹරැල්ල
තිඹුටු ගෙඩි, රස කැවිලි
රස රැඳුණු සිහිනයකි
මතකයේ මැකී යන

වල් අඹ ද, ඇඹරැල්ල
තිඹුටු ගෙඩි, රස කැවිලි
ළමා විය මතකයන්
රැගෙන එන තැනකි මෙය
මතකයේ කැවිලි නැති

සිනාසෙන සුදු මුහුණු
කනට හුරු නව බස ද
දැන් පුරුදු රස කැවිලි
මේ රටේ ආහාර
පිරුණු මෙය සිහිනයකි

ගොළු මුහුද සුළං නැති
වල් අඹ ද ඇඹරැල්ල
තිඹුටු ගෙඩි, රස කැවිලි
රැඳී නැති දකුණු රට
මේ පොළ ද ගමක් වෙයි
ළමා විය මතකයන්
මතක මාවත දිගේ
මහළු හදකට අදින


(ඇල්බනි, 2007 දෙසැම්බර් මස 29)

Friday, November 6, 2009

36 - මවුන්ට් රෝමෑන්ස්

ඇල්බනියට අප යන විට
ගහ කොල තුනි වූ පෙදෙසක
පරාදීසයකි වේ මඟ
සැම දන මන සිත නලවන

දුර ය මා ගත රඳන
තිසර නදි වට ගැවසි
කුඩා නිවහන මෙතෙර
පර්ත් නගරය මෙදින
මතකයේ ඉපිල්ලකි
දුර නිසා මැකී ගිය

මතක දිවයිනට මා
මනස නිති බැඳ තබන
මාලිමාවක් සදිසි
මා මෙන් ම වියරු වූ
ගොළු මුහුද හෝ නොවේ
මා අසල ළඟ පාත

දකුණු දෙස නීල වර්ණය මවන
අළුත් සයුරක් පෙනේ
මහළු වූ දෙනෙතකට
මකා කඳුලක් හදක

පුරාණෙන් ගලා එන
ආදි මානව පුවත්
ඇත මෙතැන වළ දමා
ආනයනය කළ සඳුන්
සුවඳ ඇත වපුරලා
වසා පුවතක් පැරණි

ආදි මානව පුවත්
පිරුණු සිතුවම් රැස ද
රැඳිණ මෙහි බිත්තිවල
අලූත් මුහුණක් රැගෙන

මම ද එකතු වෙමි මෙදින
අමුත්තන් නඩයකට
පැළඳ මා සුදු මුහුණ
වළ දමා ආදි මානව පුවත්

පරාදීසේ රැඳෙමි
මොහොතකට සිත නිවන
පැළඳ මා සුදු මුහුණ
වළ දමා ආදි මානව පුවත්


(ඇල්බනි, 2007)