ඔබ මහළුව ගොස් ඇති වග
මිතුරකු මට දැන් වූ දින
හඬා වැටී කම්පා විය මා හද
මුසා බසක් ඔහු කී ලෙස නොම දැන
කෙලෙස ද ඔබ විය පත් වෙනු අද දින?
කවියන් නම් නැත විය පත් වන වග
මා කිය වූ කවි පොත්වල ලියැ වී
මුසා රැසක්ම ය මිතුරා කියු බස
තුරුණු හදක් ඇති මා නම් තවමත්
කියවමි පෙම් කවි පෙර දින ඔබ ලියු
තුරුණු මතක මැද ලැගුම් සොයා ගෙන
සදා මැරුණු පෙම් රැුළි මතු කොට හද
තුරුණු වියේ අප ජීවය වූ කවි
ලියූ කිවිඳ ඔබ නැත මහළු ව අද
මහළු විය ද නැත එනු ඔබ නිවසට
බියපත් වී එය සැඟ වී යනු ඇත
ඔබ මහළු ව නැත තවමත් මේ ලොව
දනිමි එවග මා දත් අතැඹුල සේ
කියවන විට ඔබ ලියු පෙම් කවි
දකිමි ඔබේ පෙම් රැුළි මතු වන වත
සදා තුරුණු විය ජීවය මතු කොට
ලොව පැහැදුල් බව කවියෙන් මතු කොට
මරණය නැත ඔබ ගෙමිදුල ගැවසෙන
සැඟවෙනු ඇත ඔහු ඔබ පෙම් කවි මැද
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment