ලියන්නට හදන විට පෙම් කවක් මැකී යන
පාව එයි දුක් පුවත් මතක දිවයින රැගෙන
බිං බෝම්බ ද පිපෙයි නගර මැද හතු ලෙසින
පිපිර යයි බලගාර එළිය නැති උදෑසන
මැකී ඇත ගම් දනව් මිතුරු නෑයන් වෙසෙන
සාම රට වෙසෙන‘මුත් නුවණ නැත යුද මකන
හදක දුක් සෝක රැළි පිනිය නෙත් කොණ රැඳෙන
යුද නසන බල නොමැත අසරණ ය මා මෙදින
සාම රට වෙසන‘මුත් දකිමි යුද මා අවට
සුදු කළු ම සටනක් ය අවි නැතත් දුක මෙරට
රැගෙන ගිය ළමුන් ගැන කෙරෙන යුද නැත මෙරට
කඳුළු කඳු මිස දකින සැනසුමක් නැත අවට
(2008)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment