රජ උයනෙ ගසක් යට
ඔහු ලියයි කවි සොඳින
නුහුරු බසකින් නිබඳ
යවන්නට එතෙර සඟරාවකට
ලබන්නට කිතු ගොස් ද
නොලද ඔහු නිජ බිමෙන්
රජ උයනෙ ගසක් යට
ඔහු ලියයි කවි සොඳින
නුහුරු බසකින් නිබඳ
වල දමයි මව් බසක්
විසි කරයි උරුමයක්
දෙදහසක් වසරක කවියක රිද්මය
මරා දැමුව ද උරුම වූ බස
ඇසෙයි හද බස නිදා ගත් සඳ
රැගෙන විසිතුරු සොඳුරු උපමා
උරුමයක් තුළ රිද්ම කැඳවා
සුවාසූ දහ විරිත් රඳවා
සිහිනයක් තුළ මතක රඳවා
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment