3 - මතක මාවත

තිසර නදිය හූ මිටි දෙයි
වින්ටරයත් නිදා ගනියි
තනිකම දිව එයි හනිකට
ගඟ මැද තනි රැළ විලසට

රැ යාමෙට පෑයූ සඳ
ගං දිය මැද මැරුණු දිනක
මම හොරෙන් ම ගියෙමි එතර
පැදුරටවත් බසක් නොදොඩ
පැරණි හීන ඇහිඳ ගන්න

මගෙ මතක දිවයින වෙත
මා දත් ලෝකය පිපිලා
කැන්ගරු පෝ මල් වාගේ
කැන්ගරුවන් සැඟවී යයි
බඩ වැටියේ පඳුරු අතර

මිතුරන් දිව එයි සතුටින්
පන්දු ගසන්නට පෙර ලෙස
වත්ත පහළ ගස් මුදුනේ
කජු පුහුලන් පිපී තිබේ
නගිමි වහා ගස් මුදුනට
රතු පුහුලන් කඩා ගන්න

කොරවක්කෝ නිදා වැටෙති
බෝවිටියා පඳුරු අතර
පොකුණේ පිපි මානෙල් මල්
කෝළ වතින් ම දෙස බලයි

නවයුගයේ පළ වී ඇත
මගේ ළමා කවියක් අද
මඩොල් දුවෙ ජින්නාගෙන්
ලිපියක් ඇත මේසය උඩ
අම්මා ගේ බත් පරිප්පු
මේසය මත සුවඳ රැළිය
තාත්ත අද ගෙදර ඇවිත්
වේලපහින් නින්දට ගොස්

කජු පුහුලන් ගෙඩි සඟවා
ඇඳ පාමුල පෙට්ටගමේ
හනිකට දුව ගොස් මේසෙට
බත් කන්නට සැරසෙන විට
ටාසන් දිව එයි හනිකට
වල් බල්ලෙකු තබා පිටත

පොත් මිටියත් ගෙන හනිකට
අක්කා යයි කාමරයට
මල්ලී කිරි දත් පාමින්
ටිකිරි සිනා නගයි මවෙත
සොයුරු හදක සෙනෙහ රඳා
ගනිමි ඔහු ද මගේ අතට

මුළු ලෝකය සතුටු සිතින්
මා වට කොට උදම් අනයි
මහඟු රුවන් පුත් රුවනක්
කියා උතුම් බස් පවසයි

දුගී මගී යාචක දන එළවා ඇත මගේ රටින්
සාමය රජ වී ඇත රට සොරකම් මැරකම් වියැකී
උතුරේ දන දකුණට විත් දකුණේ දන උතුරට ගොස්
දෙමළ අයෙක් යති කැළණිය මම යමි ඔහු කෝවිල වෙත

ලෝකය අද තනි යායකි
රජ වෙන්නට හැකිය මට ද
කිරුළු පැළඳ මගේ ලොවේ
රජ වෙන්නට සදනා කළ

වැටුනෙමි පැදුරෙන් බිමටත්
මුහුද එතර නුහුරු රටක!
වින්ටරය ද නින්දට ගොස්
තිසර නදිය හූ මිටි දෙයි

වින්ටර සීතල අවදිව
වියරු සිනා පාමින් මට
උදුරා අත කජු පුහුලන්
දිව යයි හනිකට අඳුරට