වින්ටරය ගලා යයි
ස්පි්රං ඇවිත් මල් මවයි
හිරු එළිය ඔමරි පා
ම වෙත විදහයි දසුන
පොළෝ තල අවදි වෙයි
හිරු එළිය පිපෙන විට
තුරුණු විය සිහි කරන
මල් පිපේ මග දෙපස
ස්පි්රං මල් ද අවදි වී
මේ පෙදෙස වසන කල
මම සොයමි මට හුරු වු
මල් සුවඳ ළඟක නැති
උදේ රැය රහසින් ම
ගොළු මුහුද කැටුව එන
මට හුරු වු මල් සුවඳ
අතර මැද මම දකිමි
වසන්තේ මල් කැකුළු
මගේ ගම වට මැවෙන
සදා මළ මතක රැස
රඳා මා සිත නිබඳ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment